Een brief die spréékt - door Karin de Roos
“Maar… wat denk je hier dan nog te gaan leren?” vraagt een van mijn medestudenten verbaasd. We zitten met zijn twaalven om een lange tafel op de zesde verdieping van de Bibliotheek Rotterdam. Ik heb hier jaren gewerkt, maar toch heb ik me kleurenblind gezocht naar de zaal voor de eerste bijeenkomst van de specialisatie romans en korte verhalen (RKV). Tien minuten te laat schuif ik met het schaamrood op mijn kaken aan. Tijdens het voorstelrondje vertel ik dat ik midden in het redactieproces van mijn roman Dubio zit, die in april 2018 bij uitgeverij Q verschijnt. Ik begrijp de vraag van mijn medestudent, maar zie het probleem niet. “Schrijven houdt nooit op en je kan jezelf altijd verbeteren,” reageer ik. “Ik heb tijdens de basis veel geleerd en verwacht dat ook van RKV.”
Mijn gedachten dwalen af naar afgelopen zomer.
Een uitgeverij toonde interesse in Dubio, maar wel onder één voorwaarde: het moest een zuiver historische roman worden. Blijdschap en teleurstelling vochten om voorrang. Dit voelde niet als een ‘darling’ die ik moest ‘killen’, maar als een regelrechte amputatie. Juist die vervlechting van heden en verleden was wat Dubio in mijn ogen bijzonder maakte.De dag erna werkte ik aan een opdracht voor de Schrijversacademie: de liefdesbrief. Ik besloot mijn sleutelpersonage Germaine aan het woord te laten. Ik sloot mijn ogen en beeldde me in dat ik haar was, op het punt om een brief te schrijven aan haar geliefde Bernulf. Nog steeds met gesloten ogen tastte ik de ruimte af waar Germaine zich bevond. Ik verwachtte aarde onder mijn blote voeten, een veer tussen mijn vingers en een inktpot voor mijn neus. Ik wilde een historische scène schrijven om mijn kersverse uitgever tegemoet te komen. Tot mijn verbazing voelde ik echter koud zeil onder mijn voeten en bevond ik me in een kale witte ruimte in een kliniek. Dit werd een scène in 2018! Ik besloot het te laten gebeuren en binnen afzienbare tijd schreef ik een hartverscheurende liefdesbrief van Germaine in de kliniek aan haar geliefde Bernulf in Flardinga. Met een hedendaagse blik was het een brief van iemand die alle grip op de werkelijkheid is verloren. Maar wie zich heeft laten meeslepen door de gebeurtenissen in het Flardinga van 1018, zou de wanhoop achter deze brief voelen en samen met Germaine niets liever willen dat brieven (en mensen) inderdaad terug kunnen in de tijd.
Ik heb de brief twintig keer teruggelezen en nauwelijks een letter veranderd. Wat heeft dit te betekenen, vroeg ik me af. Welke boodschap heb ik mezelf hiermee geschreven? Is dit een afscheidsbrief en heb ik dit nodig om het hedendaagse deel van Dubio los te laten? Of is dit een regelrecht NEE tegen de op handen zijnde amputatie? Ik kwam er niet uit en besloot de brief voor zichzelf te laten spreken. Ik mailde hem aan de historische uitgever met de vraag of dit voldoende overtuigde om mijn oorspronkelijke verhaallijn intact te laten. Daarna mailde ik uitgeverij Q met het zelfde dilemma. Ik had nog steeds twee ijzers in het vuur: Bart had al een deel van mijn manuscript gelezen en was tot nu toe positief. Een lang verhaal kort: het werd Q. Bart vond de verwevenheid juist prikkelend en wilde met me verder.
Ik keer terug naar de Bibliotheek Rotterdam. Hoezo zou ik niks meer te leren hebben bij de Schrijversacademie, denk ik. Die liefdesbrief sprak uiteindelijk boekdelen. Het werd een sleutelscène in Dubio en is de basis onder de trailer. Zo kan dat gaan. Wie schrijft, die blijft, komt en overwint.
Over de auteur:
Karin de Roos is auteur van de historische roman Dubio, die heden en verleden vervlecht en zich gedeeltelijk afspeelt tegen het decor van de Slag bij Vlaardingen (1018). Dubio verschijnt 4 april 2018 bij uitgeverij Q.Karin studeerde sociale, historische en kunstwetenschappen, publiceerde twee non-fictieboeken bij uitgeverij Forte en werkt al ruim tien jaar als freelanceschrijfster voor uiteenlopende opdrachtgevers. Sinds maart 2017 studeert zij aan de Schrijversacademie. Dubio is haar romandebuut en is vanaf 4 april overal verkrijgbaar in Nederland en Vlaanderen.
Meer informatie of het eerste hoofdstuk lezen? Klik hier of de facebookpagina