Van slush pile naar sales
Alsof ik een miljoen had gewonnen in de Staatsloterij, zo blij en opgewonden stapte ik het kantoor binnen van uitgeverij Boekscout te Soest om de auteursbijeenkomst bij te wonen. Een medewerkster die me hiervoor per telefoon had uitgenodigd, had me verzekerd, dat ze mijn manuscript 'heel graag' wilde publiceren. Eerder had een traditionele Amsterdamse uitgever, die in eerste instantie enthousiast was over mijn synopsis, mijn manuscript zonder enige feedback al naar de slush pile van een collega uitgever geboden. 'Met veel belangstelling hebben wij uw manuscript gelezen, maar helaas …'
In een artikel van Janneke Louwman uit het Parool van 2016 had ik gelezen, dat zij dagelijks minstens twee manuscripten ongevraagd krijgt aangeboden, waarvan zij er slechts een in de vijf jaar als roman uitgeeft. Een eenvoudig rekensommetje leert dat een op de 2600 manuscripten wordt gepubliceerd. Volgens de Koninklijke Vereniging van het Boekenvak zijn er alleen al in Nederland 4500 uitgevers.
Al deze getallen zullen je doen duizelen, maar het is niet moeilijk je voor te stellen hoe torenhoog de slush pile is en hoe groot de kans; dat jouw manuscript doodeenvoudig als te slecht wordt bevonden om definitief in de prullenbak te belanden. Ik was de medewerkers van uitgeverij Boekscout dan ook zeer dankbaar, dat zij mijn met bloed, zweet en tranen tot stand gekomen roman van de gevreesde slush pile hadden gered.
Op de auteursbijeenkomst bleek dat nog zo’n twintig startende auteurs de geduchte slush pile waren ontlopen. De sympathieke medewerkster, dezelfde die mij had gebeld, legde uit, waarom Boekscout wel een podium kan bieden aan debuterende schrijvers. Door het Printing on Demand systeem kan deze uitgever goedkoper produceren dan de traditionele collega’s. Boekscout blijft niet met stapels boeken zitten, die door het ontbreken van naamsbekendheid niet worden verkocht. Als voorwaarde stellen ze dat jij de ambassadeur wordt van jouw boek.
Na de pauze kregen de nieuwbakken auteurs persoonlijke feedback op hun manuscript en werd de vraag gesteld of je de ambassadeursrol wilt vervullen. Na de lovende woorden over mijn manuscript, was mijn euforie groot. Natuurlijk beloofde ik de vrouw die mijn schrijftalent had opgemerkt, dat ik de ambassadeursrol met verve zou vervullen. Eerlijk is eerlijk: de medewerkers van Boekscout hielpen waar ze konden. Uiteindelijk ligt er een prachtige roman van mij in de webwinkel van Boekscout.
Zoals traditionele uitgevers manuscripten van auteurs zonder naamsbekendheid niet willen uitgeven, zo kopen lezers liever geen boeken van onbekende auteurs. Aan mij de schone taak, ze over de streep te trekken. Volgens mij ben ik hier aan het goede adres; cursisten van de Schrijversacademie, staan immers ook te popelen om hun manuscripten aan de man te brengen.
Hopelijk doorlopen jullie de Schrijversacademie met net zoveel plezier als ik, om uiteindelijk wel door een traditionele uitgever uitgegeven te worden of om ook in de webwinkel van Boekscout te belanden. Wanneer je Door de ogen van Dana hebt gelezen, zul je mijn naam niet meer vergeten.
Wil je meer weten over Anita Ham en haar boek? Bekijk hier het boek Door de ogen van Dana en volg Anita op Twitter.